Daar issie dan: de allereerste blog op Ireneplanken.nl. Het voelt nog een beetje onwennig kan ik je zeggen. Want hoe begin je nou zo’n eerste blog? Gewoon beginnen, denk ik dan maar. In deze blog ga ik je vertellen waarom ik met Ireneplanken.nl begonnen ben en wat je hier kan verwachten.
Hoe ik ooit begon
Ik ben begonnen met bloggen in 2012. Eerst als gastblogger op andere blogs en in 2013 startte ik Tante Truus Kan Alles. Daar deed ik niet heel veel mee, tot ik in 2017 thuis kwam te zitten met een burn out. Ik ging hierover schrijven en steeds meer vrouwen wisten mijn blog te vinden. Zoveel vrouwen zelfs, dat ik geld ging verdienen met mijn blog.
Ik schreef over allerlei onderwerpen die ik interessant vond of waar ik enthousiast over was. Maar op een gegeven moment schreef ik werkelijk over alles en vaak vond ik er niks aan. Daarom besloot ik te stoppen met Tante Truus Kan Alles.
Ik miste het schrijven
Maar na nog geen maand, begon het alweer te kriebelen. Ik miste het schrijven. Het schrijven over mezelf en dingen die ik meemaak en over onderwerpen die ik interessant vind. Daarom besloot ik om een hele nieuwe website te bouwen en gewoon weer te gaan schrijven.
Hetzelfde maar toch anders
Maar dit keer is het anders. Geen vaste dagen dat er iets online komt, geen onderwerpen die niet dichtbij mij staan. Maar schrijven over mijn passies, hobby’s, interesses en onderwerpen die mij aan mijn hart gaan. Je leest hier dan ook over mijn favo beauty producten, over de boeken die ik heb gelezen, wat mijn favoriete alcoholmarkers zijn die ik gebruik voor het kleuren van weer een leuke kleurplaat, hoe ik die vervelende premenopauze doorkom en ondertussen neem ik je mee in mijn strijd tegen de kilo’s. want geloof me, tijdens de premenopauze is dat echt geen makkelijke opgave. Maar hé, ik zou ik niet zijn als ik op zou geven.
Ik hoop jou hier te mogen inspireren met mijn verhalen, mijn passies en mijn strubbelingen. Altijd positief, maar zeker ook echt.
Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat en vertelt hoe je hier bent gekomen.
Liefs,
Irene
